6 Ağustos sabahı tedavi için hastaneye gittiğimde oldukça sıkıntılıydım. Uzun zamandır ağrım vardı ve bu ağrıya neyin sebep olduğunu tam olarak bilemiyorduk. Doktorlarım bir çok kontrolden sonra bu ağrının tümör ile ilgisi olmadığı kararına vardılar. Kemoterapi ilaçlarının vücutta yarattığı etkilerden biriydi. Uzun zamandır ilaç verildiği için sıkıntılar ortaya çıkmıştı. Ağrıyı azaltmak ya da yok etmek için uğraşıyoruz hep beraber. Önce beynime emir yağdırıyorum, 'ağrı olmasın' diye sonra verilen ilaçları alıyorum.
Hastanede geçirdiğim gecenin sabahı doktorum gelip kemoterapi ilaçlarımı tekrar değiştirmeye karar verdiğini söyleyince önceki ilaçların pek işe yaramadığı hissine kapıldım. O da yeni tedavinin 21 gün değil, bir hafta arayla uygulanacağını söyledi. Bu durumda bana yine katlanmak ve sabırlı olmak düşüyordu.
7 Şubat 2011 de başlayan tedavi hala devam etmekteydi ve 7 Ağustos 2012 de tam olarak bir buçuk sene olmuştu.
O zamandan bu yana hayatım ve ben o kadar başkalaştık ki... bunu kısa notlar ve kelimeler ile anlatmak zor...
Hayat, sadece rahat nefes alabildiğin için şükretmeyi öğretiyor insana ve bunu başkasının yaşadıklarından ders alarak değil, kendi geçtiğin sınavlardan öğreniyorsun.
