Ne kadar çok hüzün var sokaklarda,
oysa bahar geldi tüm ışığıyla.
Mimoza kokuyor ada,
dedemin bana armağanı olan bu ada...
Onun gençliği benim çocukluğum
kokuyor mimozalar arasında.
Büyük şehirlerde kaybolan ne varsa
sanki buraya saklanmış.
Mis gibi.
Göz göze, diz dize
Tramvayda, sinemada, meyhanede,
mabette.
Herkes kendi murdar karanlığına
gömülmüş
Herkes gurbette...der Bedri
Rahmi Eyüboğlu.
Doğru demiş.
