İkinci altı aylık kemoterapi tedavim bitti. Şimdilerde Mayıs ayında yapılacak tarama ve görüntüleme sonuçlarını bekliyoruz. Bu tedavinin sonuçlarını tam olarak görmek ve bilmek için Mayıs ayının ilk haftasını beklemekten başka çare yok.
Beklemek ne kadar da uzun... bu kaçıncı bekleyiş...
Çok sevdiğim bir arkadaşım bana şöyle yazmış;
'Öncelikle senin inancın senin bakış açın ve senin hayata karşı
duruşunu kendime örnek alıyorum bu yüzden senin keyfin her zaman ve her
daim en yukarılarda olmalı.
Öyle olmalı ki bizde seni gördükçe mutlu olalım hep beraber sevinelim ve senin izlediğin yolda bizde kendimize bir yön bulalım.'
Bu aralar biraz keyifsiz olduğumu söylemiştim ona, o da böyle cevap vermiş bana.
Bunu yazan arkadaşıma da kısa bir süre önce kanser tanısı koyuldu ve tedavisi yakında başlayacak.
Bizim yollarımız tam da hayatın tekrar başladığı noktada kesişti. Ulaş'çım şimdi bana diyorsun ki 'düştüysek kalkarız!'
Elbette kalkarız, nelerin üstesinden geldik biz, dön bir baksana...
