Hiç bir şey aynı değil ama çok daha güzel.
Sanki başka gözlerim, başka kulaklarım, başka kollarım, bacaklarım varmışta... ıskartaya verilmiş.
Tedavi süreci bittiğinden bu yana sanki başka bir 'şey' çıktı sağımdan solumdan, içimden, dışımdan... Çok tanıdık ama kullanılmayan.
Göremediğim ne kadar çok şey varmış hayata dair, duyamadığım bir sürü ses, hissetmekten ürktüğüm ne kadar çok acı birikmiş sol yanımda.
Meğer gerçekten büyümüşüm artık.
Hani göz kamaştıracak kadar güzel ve yumuşak dokunur ya bazı şeyler insana, işte öyle...
Seyre daldım hayatımı ama yenisini.
