Bir kitap yazdı Kamer. Gerçekleştirmeyi en çok istediği hayallerinden biri olduğunu çok iyi biliyorum çünkü onu ilk tanıdığım zaman bile elinde küçük not kağıtları ya da peçete vardı, sabah gün doğana kadar hem müzik yapar, hem yazardı...
Tesadüf değildi bizim tanışmamız çünkü tesadüflere inanmayacak kadar 'ağır' ikizler burcuyduk ikimizde:)
Kamer ikizler burcu olmakla övünür hatta!
O adam gibi sever, adam gibi kızar, adam gibi bakar hayata...
Geçen gün sabah erken hastaneye giderken, kitabında yazdığı bir kelimeyi düşünüyordum... aradan bir kaç dakika geçmeden sokakta yürürken karşımda buldum Kamer'i... birden yoluma çıkmıştı.
'... O insanın mutsuzluğunu kendi içinde hissedip, mutsuz olan ruhunun paslanmış ibresini, karşındakini mutlu etme pahasına, o anlık, gacırdaya gacırdaya, mutluluğa çevirmenin ruhuna nasıl bir ağrı verdiğini biliyormusun?
Resmen kan gelir ruhundan...
Hadi şimdi sen her zaman yaptığın gibi yaslan arkana rahat koltuğunda...
Al kağıdı, kalemi de eline...
At üst üste bacaklarını da...
Yaz bakalım kan kaybını durduracak bir ilaç, ruhuma..'
İçimde ki O...Çocuğu kitabından alıntıdır. (sayfa 124-125)
Biraz bekle, hele bir kendimi toparlayayım Anna Vissi çalacaksın bana...To Poli Poli !!!
Bu arada sen yollarıma çıkmaya devam et çünkü lazımsın bana bu kadar yüreksizin arasında.
