Demlenmek mi bu?
Hüzün, hüsran çöker içinin -en- yerine.
Hüzün ve hüsran ayrıdır aslında, benzemez de birbirine, ama yolları kesişir durur nedense.
Demlendim ben ortak, tıkır tıkır kaynıyor su, hararet bastı yüreğime.
Kırılmış dalları vardır ağacın, aç kalmış duyguları insanların, korkuları vardır demedikleri, diyemedikleri, sevdaları hayalleri vardır hüzünlerin, iç geçirdikleri.
Hüsran nedendir? Aşk mıdır ırak olan? veya gemiler su mu alır her defasında?
Yalan bunun neresinde dersin?
Ömür boyu hapse mahkum mudur hüzün içimizde? Yakışmaz mıydı aşk bize?
Ömür boyu hapse mahkum mudur hüzün içimizde? Yakışmaz mıydı aşk bize?
Eski bildiğin rüzgarların tadı damağımda, dolanır mı durmadan bu yürek? ne yapsam olmuyor be ortak.... zaptedilmeyen uğultu kafamda, kıyasıya dövüşüyor hislerim, iblislerin eseri mi bu olanlar, endişeler vuruyor poyrazlarıma, esiyor da esiyor...
Yangınlar olsun diyorum, su yolunu bulur, er ya da geç. Söner, diner bu telaş, bu koşturma.
Yangınlar olsun diyorum, su yolunu bulur, er ya da geç. Söner, diner bu telaş, bu koşturma.
Hayat tekrarları sever, ben sevmiyorum.
'KİTAP' adlı projemden alınmıştır.Her hakkı saklıdır © 25.07.2007 tarihli yazımdır.
Bayıldım...eline, yüreğine sağlık tatlım:))
YanıtlaSil-Ah Ahum bu rüzgarlar hüzünlü bir şarkıdan sonraki sessizlik gibidir aşk savurup uçururken o mıh gibi durur. güneşe bakamayan gözlerimiz kısılırken ay ışığı yüreğimizde büyür ve rüzgar bütün bu ışıkları bu nameleri esmesede fısıldar ve aşk olur ve aşk fırtınalar koparır o öylece duran duruyor sanılan en lerimizde- artık rüzgara çıkamıyorum hasta ediyor ama seninle bigün çıkalım rüzgar sorfü yapalım herşeye inat ne dersin
YanıtlaSil