13 Temmuz 2011 Çarşamba

Aşkla, inançla ve 'hayat' ile...

Nelere şahit oldu gözlerim, neler duydum da sustum... 
Eğer 'sen' olmasaydın, hayatın yakasını ne kadar tutar, geriye doğru silkeler ve 'kendine gel!' diye bağırırdım bilmiyorum...


Köklerin ne kadar sağlamsa sen de o kadar sağlam tutunuyorsun toprağa, büyüyorsun... 
bütün duygular yarış içindeyken hep sevgi kazanıyor ama bir üstünlüğü var 'acı'nın...
Acı büyütüyor bizi, acı başkalaştırıyor içimizi, acı dallandırıyor ruhumuzda ki kökleri,acı pekiştiriyor insanlığımızı. 


Eğer 'sen' olmasaydın, kim durduğum yerden çeker ve kaldırırdı beni bilmiyorum...
Aşkla, inançla, - dışarda - ki hayata kardeş - içimde- ki 'hayat' ile... 
yola devam.

2 yorum:

  1. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  2. ikizim, benim herşeyim, ben bu dünyaya seninle gelmişim...daha ötesinde birşey yok. ve bazen emin ol, senin yaşadığın acının manevi olarak elbette, bin katını YAŞAYABİLİYOR bir insan.

    YanıtlaSil